रोजगारी र अवसरको खोजीमा युवाहरू गाउँ छाडिरहेको वर्तमान परिवेशमा, म्याग्दीको अन्नपूर्ण गाउँपालिका–८ राम्चे काफलडाँडाका कुमार पुर्जा एउटा प्रेरणाको स्रोत बनेका छन्। तीन दशकभन्दा लामो समय गाउँबाट टाढा रहेर पनि उनी अन्ततः आफ्नो जन्मभूमि फर्किए र गाउँमै आत्मनिर्भरताको बाटो रोजे।
पुर्जाले आफ्नो जीवनको धेरै वर्ष नवलपरासीमा बिताए। विदेशमा रोजगारीका लागि धेरै प्रयास गरे, तर सफल हुन सकेनन्। त्यसपछि उनले गाउँ फर्केर माटोमै पसिना बगाउने निर्णय गरे। ३५ वर्षपछि गाउँ फर्केका पुर्जाले आधुनिक कृषि खेतीलाई आफ्नो मुख्य व्यवसाय बनाएका छन्।
डेमरकटेरा टोलमा रहेको उनको कृषि फार्ममा दुईवटा हाइटेक प्रविधिसहित तीनवटा टनेल छन्, जहाँ उनले गोलभेँडा खेती गर्छन्। स्थानीय स्रोतसाधनको प्रयोग गरी टनेल बनाएका छन्। एउटा टनेलबाट वार्षिक चार लाख रुपैयाँभन्दा बढीको गोलभेँडा उत्पादन गर्ने उनको लक्ष्य छ।
"मैले उत्पादन गरेको गोलभेँडा स्थानीय बजारका साथै पर्वत बेनी र बेनीमा खपत हुन्छ। म स्थानीय प्रविधि प्रयोग गरेर गोलभेँडा उत्पादन गर्छु। गाईभैँसी र कुखुराको मल प्रयोग गर्छु। रोग कीरा लागेमा गाईभैँसीको गहुत र तितेपातीको झोल प्रयोग गर्छु, विषादीको प्रयोग गर्दिनँ," पुर्जाले भने।
कुमार पुर्जा कृषि तथा पशुपन्छी फार्म दर्ता गरेका उनले फार्म स्थापना गर्न अहिलेसम्म करिब ६ लाख रुपैयाँ लगानी गरिसकेका छन्। लामो समयसम्म नवलपरासीमा घर निर्माणसम्बन्धी काम गरेका र कतारमा २० महिना बिताएका पुर्जाले इराकमा पनि दुईपटकसम्म प्रयास गर्दा सफल हुन सकेनन्। अहिले श्रीमती, छोराबुहारी नवलपरासीमा भए पनि उनी भने जन्मथलो फर्किएर कृषि खेतीमा रमाउँदै छन्।
जीवनमा धेरै दुःख र कष्ट भोगेका पुर्जाले बाउबाजेको थातथलोमा पसिना बगाएर आत्मनिर्भर बन्ने सपना देखेका छन्। बिहानदेखि बेलुकीसम्म आफ्नै कृषि फार्ममा व्यस्त रहने उनी अन्य व्यक्तिहरूलाई समेत अस्थायी रोजगारी दिन्छन्। गोलभेँडा खेतीसँगै उनले काफलडाँडामा स्याउ खेती पनि सुरु गरेका छन्।
पाँच रोपनी जग्गामा कृषिखेती गर्दै आएका पुर्जाले ७० वटा स्याउका बिरुवा लगाएका छन्। यसअघि लगाएका बोटले फल दिएपछि व्यावसायिक रूपमा स्याउको खेती विस्तार गर्ने योजना उनको छ। कृषिलाई व्यावसायिक र व्यवस्थित गर्न उनले थोपा सिँचाइको प्रबन्ध गरेका छन्। गत चैत महिनामा लगाएको गोलभेँडा फल्न थालिसकेको छ र तीनवटा टनेलमा करिब १५०० गोलभेँडाका बिरुवा छन्।
